Тешко е да се препознае дали вашето дете е жртва на булинг или не.

Знаците и последиците понекогаш, особено во почетокот, може и да не се видливи.
Доколку се сомневате дека вашето дете е жртва на булинг т.е врсничко насилство, прочитајте ја листата на најчести знаци и симптоми кај жртвите од булинг.

Пред да донесете каков било заклучок зборувајте со вашето дете, со професорите или со стручно лице од областа на психологијата.

• Изговори за неодење на училиште, како главоболки, стомачни тегоби итн.
• Училишната и домашната работа не е според вообичаените стандарди
• Губење одредени предмети или училишен прибор
• Знаци за учество во тепачка
• Одење во кревет порано од вообичаеното
• Потешкотии со спиењето
• Видна нерасположеност, агресивност
• Недостиг на самодоверба
• Анксиозност, депресија, oсаменост
• Мокрење во кревет (главно кај помалите деца)
• Промена во навиките на исхрана
• Несигурност, повлекување во себе, изолација или страв

Ако се сомневате дека вашето дете е жртва на булинг, важно е да преземете акција за да му помогнете да се чувствува безбедно и поддржано.

Еве неколку чекори што можете да ги преземете за да му помогнете на вашето дете:

• Ислушајте го, кажете му дека му верувате и дека сте тука за да го поддржите. Охрабрете го да ги изрази своите чувства и слушајте без осудување.
• Соберете информации. Побарајте од вашето дете детално да ви ја опише ситуацијата и да ви даде што е можно повеќе детали за однесувањето на другите деца – кој бил вклучен и кога, каде и како се случило.
• Контактирајте го наставникот, директорот или училишниот психолог за да го пријавите случајот и да побарате нивна поддршка. Училиштата имаат воспоставено политики и процедури за спречување на булинг и можат да ви помогнат при создадавање план за да се заштити вашето дете.
• Помогнете му на вашето дете да развие позитивна слика за себе и да ја врати самодовербата. Практикувајте активности во кои ужива и фалете ги сите негови силни страни и достигнувања. Ова може да му помогне да се чувствува поотпорно во однос на малтретирањето.
• Побарајте стручна помош. Ако вашето дете доживува значителен емоционален стрес како резултат на малтретирањето, размислете да побарате помош од стручно лице – психолог, кој може да обезбеди дополнителна поддршка.

Запомнете, малтретирањето може да има сериозно влијание врз менталното здравје на детето, па затоа е важно сериозно да го сфатите проблемот и да преземете чекори за негово решавање

Тешко е да се препознае дали вашето дете е сторител на насилство или не.

Сторителите на насилство, најчесто го кријат своето однесување од родителите или старателите.
Доколку се сомневате дека вашето дете е сторител на насилство, прочитајте ја листата на најчести типови на однесување кај сторителите.

Пред да донесете каков било заклучок зборувајте со вашето дете, професорите или со стручно лице од областа на психологијата.

• Агресивност кон други деца, било физичка или вербална.
• Не преземаат одговорност за своите постапки или ги обвинуваат другите за нивното однесување.
• Имаат недостаток на емпатија кон другите или непочитување на нивните чувства.
• Имаат пријатели кои се сторители на насилство
• Имајте пристап до технологијата и платформите за социјални медиуми кои би можеле да се користат за сајбер-малтретирање други.
• Се бранат и се лутат доколку го искритикувате нивното однесување
• Покажуваат голем интерес за насилни или агресивни медиуми, како што се видео игри или филмови.
• Покажуваат потреба да ги контролираат другите или да доминираат
• Имаат потешкотии на училиште, намален фокус и концентрација.

Ако се сомневате дека вашето дете е сторител на насилство,важно е да преземете акција за да да му помогнете да развие здрави односи со почит кон неговите врсници.

Еве неколку чекори што можете да ги преземете за да му помогнете на вашето дете:

• Дајте му до знаење на вашето дете дека насилното и агресивно однесување не е прифатливо и нема да биде толерирано. Бидете цврсти и доследни во спроведувањето на мерките.
• Разговарајте со вашето дете за да разберете зошто се однесува агресивно и насилно. Охрабрете го да ги изрази своите чувства и слушајте без осудување. Обидете се да му помогнете да открие алтернативни, социјално здрави начини за изразување на емоциите.
• Вежбајте позитивна комуникација и вештини за решавање проблеми со вашето дете. Охрабрете ги да размислуваат како би се чувствувале кога тие би биле на местото на жртвата.
• Зајакнете го неговото позитивно однесување преку пофалби. Пофалете го вашето дете кога покажува позитивно однесување кон другите, како што се љубезност, емпатија и почит.
• Побарајте стручна помош. Ако вашето дете е сторител на насилство, а вие имате чувство дека ви е потребна дополнителна поддршка за да го решите проблемот, можеби е неопходно да побарате помош од стручно лице – психолог.

Запомнете, справувањето со агресивното и насилно однесување бара трпение и упорност. Важно е да бидете тука за вашето дете и да му помогнете да развие здрави односи со почит кон своите врсници и да го разбере влијанието на неговото однесување врз другите.